خیلی هوایی شدم. تقصیر کسی نیست. شاید تاثیر هوا و فصل سال و هورمونهای مزخرف زنونه و تمنای کشمکش عاشقونه باشه.
به قول ح تنهایی زیادیش خوب نیست. اما شلوغی زیاد هم چیز ازت باقی نمیذاره. بدو بدوی روزانه مثل شمشیر دو لبه میمونه. خسته ات میکنه، اما فرصتی برای خاطره درخت انجیر و گل یخ و پر سیاووشون تو سرداب و قایم شدن آفتاب پشت دماوند و پرواز مرغهای مهاجر نمیزاره ....
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر